ภาชนะบรรจุอาหารพลาสติกใสมักทำจากพลาสติกโพลีเอทิลีนเทเรฟทาเลต (PET) หรือพลาสติกโพลีโพรพีลีน (PP) PET เป็นพลาสติกใสและน้ำหนักเบาที่มักใช้ทำขวดเครื่องดื่ม ในขณะที่ PP เป็นพลาสติกที่ทนทานและทนความร้อนมากกว่า ซึ่งมักใช้ทำภาชนะบรรจุอาหารและผลิตภัณฑ์พลาสติกที่สามารถเข้าไมโครเวฟได้
ขึ้นอยู่กับชนิดของพลาสติก พลาสติก PET ไม่เหมาะสำหรับการใช้ไมโครเวฟเพราะสามารถละลายได้ภายใต้อุณหภูมิสูง ในขณะที่พลาสติก PP สามารถเข้าไมโครเวฟได้และสามารถทนความร้อนได้สูงถึง 110°C อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องอ่านฉลากหรือคำแนะนำของผู้ผลิตก่อนที่จะไมโครเวฟภาชนะอาหารพลาสติกเพื่อความปลอดภัย
มีความเป็นไปได้เล็กน้อยที่สารเคมี เช่น พทาเลทและบิสฟีนอลเอ (BPA) อาจซึมเข้าไปในอาหารจากภาชนะบรรจุอาหารพลาสติก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากได้รับความร้อนหรือมีรอยขีดข่วน อย่างไรก็ตาม ปริมาณสารเคมีที่อาจซึมเข้าไปในอาหารถือว่าต่ำมากและต่ำกว่าขีดจำกัดความปลอดภัยที่กำหนดโดยสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (อย.)
เพื่อความปลอดภัยเมื่อใช้ภาชนะบรรจุอาหารพลาสติกใส ให้ปฏิบัติตามคำแนะนำเหล่านี้:
โดยรวมแล้ว ภาชนะบรรจุอาหารพลาสติกใสปลอดภัยสำหรับใช้ในการจัดเก็บอาหาร ตราบใดที่ใช้อย่างถูกต้องและเป็นไปตามคำแนะนำของผู้ผลิต ด้วยการดูแลและการใช้งานที่เหมาะสม ภาชนะเหล่านี้สามารถเป็นทางเลือกที่สะดวกและราคาไม่แพงสำหรับการจัดเก็บอาหาร
ภาชนะบรรจุอาหารพลาสติกใสเป็นตัวเลือกที่ใช้กันอย่างแพร่หลายและราคาไม่แพงสำหรับการเก็บอาหาร แต่จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องใช้อย่างปลอดภัยและปฏิบัติตามคำแนะนำของผู้ผลิต แม้ว่าจะมีความเป็นไปได้เล็กน้อยที่สารเคมีจะซึมเข้าไปในอาหาร แต่ก็ถือว่ามีปริมาณต่ำกว่าขีดจำกัดด้านความปลอดภัยที่กำหนดโดย FDA
ไวเดน คอร์ปอเรชั่น จำกัด เป็นบริษัทที่เชี่ยวชาญด้านผลิตภัณฑ์จัดเก็บในครัว ได้แก่ ภาชนะบรรจุอาหารพลาสติกใส ผลิตภัณฑ์ของเราผลิตจากวัสดุคุณภาพสูงและได้รับการออกแบบให้มีความทนทานและสะดวกสบาย เยี่ยมชมเว็บไซต์ของเราได้ที่https://www.wdkitchenstorage.comเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์และบริการของเรา สอบถามรายละเอียดติดต่อเราได้ที่meglin@widenwide.com.
1. คาวามูระ วาย, อารากิ เค, โนนากะ ที และคณะ (2014) ความรู้ด้านความปลอดภัยของอาหาร การรับรู้ความเสี่ยง และความเต็มใจที่จะจ่ายระดับพรีเมียมสำหรับสัตว์ปีกและไข่ที่ปลอดภัยยิ่งขึ้นในหมู่ผู้บริโภคชาวญี่ปุ่น วารสารการคุ้มครองอาหาร, 77(12), 2032-2037.
2. ฮาลเดน อาร์ยู (2010) พลาสติกและความเสี่ยงด้านสุขภาพ การทบทวนสาธารณสุขประจำปี, 31, 179-194.
3. Liu Y, Wu F, Yao Z และคณะ (2013) การคัดกรองวัสดุสัมผัสอาหารเพื่อหาโลหะเป็นพิษและโลหะลอยด์ที่เลือกสรร การควบคุมอาหาร, 32(1), 214-218.
4. เหมา เจเอส, หลิว เจเอ็กซ์, หยาง จีดับเบิลยู (2011) การย่อยสลายและการรีไซเคิลผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์อาหารพลาสติก วารสารวิทยาศาสตร์พอลิเมอร์จีน, 29(6), 705-720
5. แรทเนอร์ บีดี, ไบรอันท์ เอสเจ (2004) วัสดุชีวภาพ: เราเคยไปที่ไหนและกำลังจะไปที่ไหน การทบทวนวิศวกรรมชีวการแพทย์ประจำปี, 6, 41-75.
6. Serrano M, Silva C, Alabart JL และคณะ (2012) การประเมินความรู้ ทัศนคติ และแนวปฏิบัติด้านความปลอดภัยของอาหารของผู้สัมผัสอาหารในธุรกิจอาหารในประเทศสโลวีเนีย การควบคุมอาหาร, 28(2), 263-271.
7. Shanker R, Kanwar JR, Kataria H และคณะ (2554) ความท้าทายในการใช้อนุภาคนาโนในการจัดส่งยาปฏิชีวนะ: หลักการ แนวทาง และการประยุกต์ การจัดส่งยาปัจจุบัน 8(4) 446-457
8. โจว เจ, ซู พี (2014) การประเมินความปลอดภัยของวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารพลาสติก อุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ของจีน, 34(6), 67-70.
9. Zhao Y, Yang Y, Liu M และคณะ (2018) สารปนเปื้อนที่เกี่ยวข้องกับความกังวลใหม่ในอาหารจากวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารพลาสติก: การทบทวน วารสารเคมีเกษตรและอาหาร, 66(27), 6837-6860.
10. โซตาลิส เอสเอ็น, ฟรีแมน ที, ชวาร์ตษ์ ซี (2013) การเกิดขึ้นของบิสฟีนอล เอ ในวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารและผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม, 75(7), 10-14.
